Bisiklet turlarimin finansmani icin sanatsal olan fotograflarimin telif haklarini satisa cikarmaya karar verdim. Ilgilenen olursa sayfanin ozel mesaj butonundan veya baymineral@gmail.com adresinden satin almak istedikleri fotograflarin linkleri ve fiyat teklifleriyle birlikte bana ulasabilirler. - Baki Berk Kayalar

21 Aralık 2009 Pazartesi

Gece Gece 152 Klm. 19-20.12.2009

Ablamlar bu haftasonu İzmit'e, bizimle kalmaya geleceklerdi, ama plan değişince annemler İstanbul' a ablamlara kalmaya gitmeye karar verdiler. Tabi bende gizli gizli gece planı yapmaya başladım. Feyman' ı aradım, ama müsait değilmiş. Hemen ardından, yeni bisiklet çılgınlarından Bahadır Ustaoğlu' nu arayıp cumartesi gecesi için randevu aldım :)

Hedef hiç uyumadan, uzun bir mola vermeden İzmit' ten bir yere gidip gelmekti. Köpeği ve magandaları az olan, fazla ışıklandırılmamış ve trafik yoğunluğu fazla olmayan bir rota belirlemeye çalıştım.

İlk başta Karasu' ya gidip, Kandıra üzerinden dönüş olacaktı, ama yolda giderken sabah İzmit' e zamanında varmak için Karasu yerine, direkt Kaynarca' ya gitmeye karar verdik.

Bahadır ile Yahyakaptan' da buluştuk. 20.00 gibi oradan ayrıldık. Kazımpaşa yolu oldukça uygun. Köpek nüfusu açısından biraz zengin olsada karanlık ve trafik yoğunluğunun az oluşu bizi bu yola çekmeye yetti.

Kazımpaşa yoluna girdikten hemen sonra yola çıkmaya çalışan bir bayan sürücü az kalsın kazaya sebebiyet veriyordu. Aracın yan camı buhulandığı için bizi fark edemedi. Bağırmamla, kadının aracı durdurması bir oldu.

Akmeşe-Kazımpaşa yol ayrımına 21.30 gibi vardık. Yol ayrımının az ilerisinde her geçişimde uğradığım bir kahvehane var. Sıcak bir çay molası için ideal.

Kahvehanenin içi çok sıcaktı. Dışarısı ise 6 derece. Ani sıcaklık değişimi yüzünden rahatsız olmayalım diye dışarıda oturduk. Bünyemiz içerisinin sıcağına alıştıktan sonra gece ayazına çıkınca zor anlar yaşayabilir. Dışarıda oturmak çok daha iyi.



Sıcak çaylar geldi. Fakat o da ne.. Yakında bir yerde kanat ızgara yapan, cennetlik bir abimiz bize ikramda bulundu. Bahadır tavuk sevmediğinden hepsi bana kaldı. Bahadır' da yanında getirdiği kahvaltılıklarla idare etti. Tıka basa doyduk. İçtiğimiz ikişer çayı da o abimiz ödemiş sanırım. Bizden çay parası istenmedi. O abimize ne kadar teşekkür etsek azdır.




Tavuk, çay ve yanımda getirdiğim ton balığı.



Yardımsever abimiz.



Adapazarı' na kadarki yolda pek köpek muhalefeti yoktu. Ama arada bir yağan hafif yağmur yüzünden yol çok kaygandı. Bu yüzden yavaş gitmeye özen gösterdik. Bacaklarımda kramp belirtileri baş gösterdiğinden, Kazımpaşa' da bir marketten sporcu içeceği alışverişi yaptık.

Adapazarı' na hiç girmedik. Sadece ışıklarda duraklayarak Kaynarca yolundaki ilk benzinciye giriş yaptık. Bisikletle Dört Deniz turumun sonlarında uğradığım ve dondurma ziyafeti çektiğim benzinlik burası. Anılarım canlanıverdi. Saat 23.33





Yola devam.. Karanlığın ortasında, boş ve çok geniş yolda ağır ağır ilerliyoruz. Köpek yok, araba yok, sadece huzur var. Bu tarzda bir gece turuna ilk kez kalkışan Bahadır, gecenin büyüsünü yaşıyor. Yıldızlar parçalı bulutlar arasında Ay olmaksızın kırpışıyor.

Gece yaşadığımız büyülü sürüşü kaydetmek için ıssız bir yerde mola veriyoruz.

Saat 00.34





Kaynarca' ya gelmeden hemen önce bir kaç kilometrelik bir rampa var. Oflak Dağı tırmanışı. Yaklaşık 250 metre rakıma kadar çıkılıyor. Karnı acıkan Bahadır, rampada zorlanıyor. Rampanın sonunda iki-üç kilometrelik bir iniş var. Müezzinler Köyü' ne doğru inişe geçiyoruz, ama karanlık ve çok iyi bilmediğimiz bu yolda tatsız bir şey yaşamamak için hızımızı fazla arttırmıyoruz. Nitekim yokuşu tırmanırken dikkatim başka bir şeye kayıyor ve sola keskin dönüş levhalarını son anda fark ediyorum. :) İnişte Ben en fazla 45.7 km/h' yi görüyorum.

Gece sürüşlerinde fazla hızlı gitmemeniz bir kaç bakımdan önemlidir. Bilmediğiniz bir çukura düşebilirsiniz. Köpeklerle aksiyon sahneleri çevirebilirsiniz ve geceleri daha aktif olan yabani hayvanlarla aniden sıcak temas yaşayabilirsiniz. Yavaş giderken bu tehlikeleri önceden görüp tehlikeden uzaklaşma şansınız var. Normalde avucunuzun içi gibi iyi bildiğiniz bir yol, gece size çok farklı bir yolmuş gibi gelebilir.

Kaynarca girişindeki benzincilerden birine geliyoruz, ama fazla duramıyoruz. Biz geldiğimiz zaman kapanıyordu çünkü. :( Saat: 01.26



Kaynarca merkezde mola verecek bir yer ararken açık bir kuruyemişçi buluyoruz. Oradaki masalardan birine soframızı kuruyoruz :) Kuruyemişçi abimiz bize çok sıcak davranıyor. Arada sırada bisikletçilerin geçtiğini aktarıyor.

Bahadır ve kuruyemişçi büyüğümüz. Dükkanını kapatırken su ihtiyacımız olduğunu öğrenince bize şişe su ikramında bulunuyor. Çok teşekkürler hoş sohbetiniz için.





Kaynarca' nın ana caddesi. Saat 02.03





Kaynarca' da dinlenme halindeyken devriye gezen bir polis ekibi hatrımızı soruyor. Gecenin o saatinde bisikletçi görmeye alışkın olduklarını pek zannetmiyorum :)

Kaynarca' dan Kandıra yoluna doğru devam ediyoruz. Kentin çıkışında tatlı sert bir çıkış var. Kolaylıkla yenilebilecek cinsten :) Bir solukta çıkarken kentin çıkış tabelasında hatıra alıyoruz. Giriş tabelasını kaçırmıştık :( Saat 02.23

Bu bölgede tavuk çiftliği köpekleri bize karşılama komiteleri düzenlemişler. Arada sırada gürültü kopuyor, ama tehlike yok çok şükür.



Güneyli yönlerden esen rüzgâr kuvvetleniyor. Uğultular ortamı korkutucu hale sokuyor. Yarasa ve bebek ağlaması sesi eksik bir tek. Onlar da olsa tam korku filmi çevirirdik.

Tek bir araba bile geçmiyor. Issızlığın orta göbeğindeyiz. Yandan gelen sert rüzgâr hamleleri dengemizi bazen kaçırtacak gibi oluyor.

55 dk.' da Kaynarca-Kandıra arasını alıyoruz.

Hatıra fotoğrafları. Saat 03.20











Yorulmaya başladık artık. Gözlerimiz de geceye yenik düşmek istiyor. Rüzgâr korktuğum kadar sert esmediği için mutluyum. Yoksa güneye doğru yönelmemizle karşıdan esmeye başlayan rüzgârla beraber durumumuz, duvara karşı pedal çevirmek gibi olacaktı.

Kendimizi kasmadan, konuşa konuşa yola devam ediyoruz. Konuşmazsak gözlerimiz kayıyor çünkü :) Yoldaki motorlu araç trafiğini ağırlıklı olarak İzmit' teki pazar pazarına meyve-sebze götüren köylülerin araçları oluşturuyor.

Arada sırada yıldızlar kayıyor. Bahadır fark etmedi ama ben üç tane yıldız kayması fark ettim. Büyüleyici ortamı daha da büyülüyor bu artistik yıldız kaymaları :)

Kandıra-İzmit yolundaki tek büyük benzinlikte duruyoruz, ama tuvalet ihtiyacından başka bir şeye yaramıyor bu duruş. Benzinci çok soğuk. Bizimle ilgilenmiyor. Bizde aynen devam.

Bisikleti ve gece sürüşlerini çok sevmemize rağmen uykusuzluk ve çaysızlık yüzünden bu yol bitmek bilmiyor. Kandıra yolundan binlerce defa geçtim. Aynı yoldan böyle bir halde geçmek insanı bitiriyor :)

Koruklar Köyü' ndeki caminin önündeki banklarda yarım saat dinleniyoruz. Bahadır kestiriyor, bende 15 dk. atıştırdıktan sonra kalan 15 dk. yı gözlerimi dinlendirmekle geçiriyorum. Ankara turundan kalan mayonez ve ketçaplar bu turda abuk sabuk bir saatte bitiyor :)

Kısa göz dinlendirme molası biraz da olsa işe yarıyor. En azından önümüzdeki bir kaç kilometreyi daha rahat gitmemize yarıyor. Bu mola aslında cezaevi tırmanışı öncesindeki molalardan biri idi. Bir kaç kilometre rampa çıkacağız.

Bitmek bilmeyen dakikaların ardından F tipi cezaevinin önüne geldik. Akçaova sapağındaki otobüs durağında 15-20 dklık bir mola daha veriyoruz. Rüzgâr uğulduyor ve durağı sallıyor ve durağa dayalı Scotty' yi yere savuruyor :( Gözler dinlendiriliyor. Sabah olmaya başladığından trafik artıyor. Rampanın dik kısmını köpeciklerin orkestrası eşliğinde yavaş yavaş aşıyoruz. Rakım burada en yüksek noktada 350 mt. civarı.

Rampanın tepesinde rüzgâr karşıdan 40 km/h' ye varan hızlarla esiyor. 25 km/h' ye kadar çıktığımızı düşünürsek bu ciddi bir engel.

Gün ağırmaya başladı. Cezaevi rampasının inişinden sonraki ilk çıkış. Arka planda 2009 baharının sonunda bir gece yarısı ciddi bir kaza yaptığım ve aynı zamanda 2008 yazında 80 km/h yaparak hız rekorumu kırdığım rampa. Saat: 06.49



Bahadır uykusuzluktan o kadar bitap düştü ki arada sırada bisikleti eline alıyor.



Çubuklu Köyü yakınlarında tatlı bir inişe giriyoruz, ardından da günün son önemli çıkışı başlıyor. Muhabbet ede ede çıkmak için ikimizde bisikletleri elimize alıyoruz. Yaklaşık 1 klmlik dik yokuş, sohbet esnasında kolayca eriyor. Gün tamamen ağırıyor. Uykumuz açılıyor nispeten. Rampa tepesinde ufak bir mola verdikten sonra 7 klmlik inişe başlıyoruz. Rüzgâr güneyden geldiğinden yokuşu inerken zorlanacağımızı düşünmüştüm, ama aksine kayda değer bir hava akımı yoktu. Pedal çevirmeden 53.4 km/h' ye varan hızlarla İzmit Ovası' na indik. Gecenin ödülüydü :)

Şimdi sırada evlerimize doğru bitmek bilmeyecek 10 klmlik düz bir sürüş kaldı. Fakat yaşayacağımız vukuattan habersizdik tabiki :(

Yahyakaptan girişinde emniyet şeridinde yol traşlanmıştı. Bu yüzden araç şeridinden gitmek zorundaydım. Fakat bir kamyonet arkamdan taciz kornası çaldı. Bende öyle kornalara hiç gelemem. "Ne var" anlamında elimi salladım. Sürücü büyük bir olasılıkla küfür ettiğimi sandığı için az ileride durup beni durdurmak istedi ama ben durmadım. Arkamdan gelen Bahadır' ın dediğine göre de bayağı ağır hakaretler etmiş. Zaten tekrar yanımdan geçerken de tamamen haksız olmasına rağmen küfür etmeye devam etti. Gece yaptığım 142 klmnin verdiği yorgunluğun da etkisiyle aşırı sakin davrandım. Ama aşırı sakin davranmam, adamı anlaşılan dövmekten beter etmiş. Sessiz tepki her zaman geçerli bir yöntemdir. Adamın arkasından içimden bile olsun bir tane bile küfür etmedim ya da kötü söz düşünmedim. Allah görüyor.

Her turun güzelliklerle dolu geçeceğini beklememek lazım. Arada sırada böyle magandalar çıkıp bizi rahatsız edebiliyor. Ama bu kadarı bisiklet konusunda gelişmiş ülkelerde de oluyordur. Ben böyle olumsuz olayları turun bir tadı olarak görüyorum. Dursaydım ne olursa olsun hiç bir lafım adamı sakinleştirmeyecekti. Dolayısıyla tamamen suçsuz olmama rağmen dayağı yiyecektim. Çünkü o adam o gün birisini dövmek istiyordu belli ki.

Bunun dışında daha önceleri bize karşı sorumsuz hareketleriyle övdüğüm! Sakaryalı sürücüler, hemde beyaz Şahingillerin bize olan saygısına tanık olduk. Yol boş, ama bizi sinyal vererek, karşı şeride geçerek solluyorlardı. İnanılmaz.

Son dakikadaki gol haricinde insanların bize saygısı ve ikramları muhteşemdi. Ülkemiz bisiklet bilincini son zamanlarda daha fazla kazanmış gibi.

Tur karanlık bir zaman diliminde geçtiğinden fazla fotoğraf çekemedim. Çektiğim bir avuç fotoğrafı sizlerle paylaştım.

Turun istatislikleri:

Toplam: 152.22 klm.
Ortalama hız: 17.2 km/h
Maksimum hız: 53.4 km/h

Eve varış: 08.45

Sevgiler.

-----------------------------------------------------
Bu blog sayfasında yer alan fotoğrafların telif hakları aksi belirtilmedikçe Baki Berk Kayalar' a aittir. Maddi amaç güden çalışmalarda izin almadan kullanılması telif hakları yasasına göre suçtur. Maddi amaç gütmeyen kullanımlarda ise kaynak belirtilerek yayınlanması önemle rica olunur.
Öneri ve destekleriniz için baymineral@gmail.com adresinden bana ulaşabilirsiniz.

18 Aralık 2009 Cuma

İzmit' te Karda Gezintiler - 26.12.2006

26 Aralık 2006 günü İzmit' te hava karlıydı. Bende karda bisiklet deneyimi yaşamak için sabırsızdım. Fırsatı kaçıramazdım.

Pek belli olmasa da kar çok güzel yağıyor. Sürekli bir yağış değil ve sıcaklık sıfırın üzerinde. Bu yüzden kar tutmuyor. Azda olsa tutsa bile hemen eriyor.



Güneş ve yağan kar. Sıcak ve soğuk. Zıtlık :)



Hava soğuk, karlı ama Ben mutluyum.



Kar, eldivenlerimin üzerinde birikiyor. Yahyakaptan tarafına doğru gidiyorum.



Kar o gün bulut geçişleri şeklinde yağıyordu. Yaz tipi yağış. Alikahya civarındayken karlı bir bulutu görüyorum.



Yolumu Yuvam konutlarının altındaki düz bir yoldan yapıyorum. Yol o zamanlarda alt ve üst yapı çalışması gördüğünden fena halde çamurlu. Fakat çamurlu olması beni yavaşlatamıyor. Olabildiğince fazla kirlenmek için pedallara var gücümle asılıyorum. Bu arada da bir motorsikleti solluyorum. Çamurda eğlence güzel oluyor :)



Belirgin bir güzergahım yok. Canım o an nereyi isterse gidonu oraya doğru çeviriyorum. Kar bulutu nerede varsa oraya doğru. :) Yeni Gölcük yolundayım. Hazır oralara kadar gelmişken 2004 yılında karayolu kenarında takozlar üzerinde duran Dizel Hidrolik manerva lokomotifinin durduğu yere gelip akıbetini soruyorum. Mersin' de çalıştığını öğrenince çok seviniyorum.

Samanlı Dağları gelinlik giymiş.



Yuvacık kavşağından Eski Gölcük yoluna sapıyorum. O sırada yağış tekrardan başlıyor. Rüzgâr karşıdan geliyor ve kar taneleri iğne gibi batıyor yüzüme. Canım biraz yanıyor ama olsun. Önemli olan karda bisiklet sürmek.



İzmit Körfezi.



Akşam evdeyken kar yağışı daha da kuvvetli bir halde geri geliyor. Gün içinde bayağı üşümüş olmama rağmen hiç düşünmeden tekrar giyinip karda gece sürüşüne koyuluyorum. Annem ıyy mıy edip beni engellemeye çalışıyor ama nafile. Kafaya taktım. Bu koşullarda bisiklet sürmenin hayallerini doğduğumdan beri kurmuşum. Ailem kusura bakmasın ama bu fırsatı kaçıramam.

Dikkatli sürmem lazım. Zemini kar kapladı. Asfalt oldukça kaygan olabilir. Daha önceden böyle bir seminde sürüş tecrübem olmadığından oldukça temkinli davranıyorum.

Kendimi sahilde buluyorum.



Marina bembeyaz olmuş.



Biraz üşüyorum ama aldığım keyif, üşümemi engelleyen faktörlerden :)



Salim Dervişoğlu Caddesi ve demiryolu yağan yoğun kar yağışı altında.





Fuara da uğruyorum. Yolu mümkün olduğunca uzatmaya gayret ediyorum. Marinadaki otoparkçılardan biri "bu havada bisiklete mi binilirmiş" diyor, Bende "esas bu havada binilir" gibisinden bir cevap veriyorum :)

Tur sırasında tekerleklerimi kar kaplıyor :) Harikaaaaa..



Oralara gelinir de gara uğramamak olmaz. Raylar beyazlamış. Ah birde tren geçseydi keşki.



Kar yağışı devam ediyor. Araçlar güçlükle ilerliyor. Meteoroloji radarından gördüğüm kadarıyla ince uzun bir bulut kütlesi kuzey-güney istikametinde ilerliyor. Güzergahı tamda İzmit' ten geçiyor. Neticede sabah 20 cm. kadar kar birikmişti. Hereke' de 5 cm bile yoktu :) Sadece İzmit merkezine o kadar yağmıştı.







Bol karlı kışlar dilerim.

-----------------------------------------------------
Bu blog sayfasında yer alan fotoğrafların telif hakları aksi belirtilmedikçe Baki Berk Kayalar' a aittir. Maddi amaç güden çalışmalarda izin almadan kullanılması telif hakları yasasına göre suçtur. Maddi amaç gütmeyen kullanımlarda ise kaynak belirtilerek yayınlanması önemle rica olunur.
Öneri ve destekleriniz için baymineral@gmail.com adresinden bana ulaşabilirsiniz.

Kerpe-Cebeci - 14.08.2005

Kerpe çevresinde 2005 yazından yaptığım başka bir turun fotoğrafları. Az ama olsun.

Kerpe' nin kuzeydoğusundaki Miço Koyu' nun bir görüntüsü. Photoshopta kızılötesine çevirdim. Yüzmeye uygun olmayan bir koydur. Genelde Kerpe kanalizasyonu akar.



Cebeci' de Pazarbaşı Burnu' nun ucundayım. Karşıda Kefken Adası var.



İşte Kefken Adası. Karadeniz' deki az sayıda bulunan adalardan biri.



Kerpe' nin çok uzaklardan görünümü.



Fidanlara zarar vermişler. Bunları yapan insancıklara söylenecek laf bulamıyorum. İnsanı zorla sinirlendiriyorlar güzel bir doğa gezintisinde.



-----------------------------------------------------
Bu blog sayfasında yer alan fotoğrafların telif hakları aksi belirtilmedikçe Baki Berk Kayalar' a aittir. Maddi amaç güden çalışmalarda izin almadan kullanılması telif hakları yasasına göre suçtur. Maddi amaç gütmeyen kullanımlarda ise kaynak belirtilerek yayınlanması önemle rica olunur.
Öneri ve destekleriniz için baymineral@gmail.com adresinden bana ulaşabilirsiniz.

11 Aralık 2009 Cuma

Sapanca Göl Turu - 02.04.2007

2007 yılı nisan ayında güzel bir günde Sapanca Gölü' nün çevresinden dolaşmaya karar verdim.

Sapanca yönüne doğru sanırım anayoldan gittim. Bu zamanlarda olduğu gibi Arslanbey yolunu pek kullanmıyordum. Nitekim sağ salim Sapanca' ya vardım.

Sapanca' ya varınca 1 sene okuduğum Sapanca Meslek Yüksek Okulu' nu ziyaret ettim ve öğretmenlerim ve arkadaşlarımla hasret giderdim. İlk fotoğrafı eski okulumun bahçesinde çektim.



Ardından Sapanca İstasyonu' na bir göz attım. Pırıl pırıl havada göl ve demiryolu manzarası harikaydı.



Sonrasında Arifiye İstasyonu' na uğradım. Genç bir kardeşimiz benimle ilgilendi. Bende kendisine bilgim yettiğince bisikletçiliği anlatmaya çalıştım.



Arifiye' den sonra D-100 karayoluna bağlandım. Beşköprü civarında yolun karşı tarafındaki bir dinlenme tesisinin battal boy köpekleri bana sözlü taciz edip yanıma gelmek istediler ama yoğun trafik yüzünden yanıma bile yaklaşamadılar.

İlk şehirlerarası turlarımdan birisi oldu bu. Adapazarı merkezine girmemiş olsam da ona hoşça kal diyorum.



Yolun Sakarya il sınırları içerisinde bir dizi iniş çıkış var. Tatlı virajlar yolu süslüyor. Kocaeli il sınırları içerisine girdikten sonra yol çok daha hafif inişli çıkışlı ve virajsız olmaya başlıyor ve bu durum yolculuğu fena halde sıkıcı bir moda sokuyor.

Eşme civarına varınca karnım acıkıyor ve kamyoncu lokantalarından birini ziyaret ediyorum.

Menüm bu. Bunlarla beraber 1-1.5 ekmek yiyorum. Tabi bu büyük bir hata. Bir daha turlarda bu şekilde bir öğlen yemeği yenmeyeceğini yola tekrar çıkınca uygulamalı olarak öğreniyorum. Nitekim o günden beri turlarımda seyir saatleri içerisinde asla böyle ağır gelecek yemekler yemedim. Aslında çok lezizdi. Ve topu topu 8 lira verdim. Ammmmaaaa yemek ağır geldiğinden (ağır gelmek ne kelime, üzerime lokomotif koydular resmen) ilk bir saat boyunca kendime gelemedim. Zaten yol düz, birde yemeğin ağır gelmesi beni bitirdi. Bu arada, bitirdiğim tabakları izcilikten edindiğim alışkanlığım gereği sofrada bırakmayıp lokanta tezgahına kendim bırakmak isteyince lokantacı fena halde bozuluyor.



Ben. (tanımadıysanız) :)



Lokantanın genel görünümü.



D-100' den seyretmeye devam ederek hafif tempoda sorun yaşamadan eve dönmeyi başardım. O güne kadarki bisikletle bir günde aldığım mesafe rekorunu kırmıştım: 96 klm. :)

Sevgiler.

-----------------------------------------------------
Bu blog sayfasında yer alan fotoğrafların telif hakları aksi belirtilmedikçe Baki Berk Kayalar' a aittir. Maddi amaç güden çalışmalarda izin almadan kullanılması telif hakları yasasına göre suçtur. Maddi amaç gütmeyen kullanımlarda ise kaynak belirtilerek yayınlanması önemle rica olunur.
Öneri ve destekleriniz için baymineral@gmail.com adresinden bana ulaşabilirsiniz.
Bu blog sayfasındaki tüm yazılı ve görsel materyallerin (sponsor ve kardeş site bağlantı logo ve yazıları ile gazete küpürleri hariç) telif hakları Bâki Berk Kayalar' a aittir. Kullanmak istediğiniz görsel ve yazılı materyal için baymineral@gmail.com adresinden Bâki Berk Kayalar' a ulaşabilirsiniz.

Saygılarımla.