Zorlu bir çizgi bağlama turu - 24.02.2013

Dün bir çizgi bağlama turu daha yaptım. Aslında kısa (85.70 kilometre) bir tur sayılmasına rağmen balçık çamur ve balçık çamurla kaplı rampalar günün yıldızları oldu. Çamurun nefis! kıvamı yüzünden yürüyerek dahi gitmek zordu. Nitekim çamur,ayakkabılarımı almak istiyordu. O derece yapışkandı. Yoldaki sık çıkış-inişlerin ve yoğun köpek nüfusunun verdiği rahatsızlıklar o berbat çamurların verdiği etkiye anca salata oluyordu. Çamurlu köy ve tarla yolları yetmiyormuş gibi yolumu bulmaya çalışırken bir kaç metre genişliğindeki sık dikenli bir çalı kuşağından geçmek zorunda kaldım. Ellerim dikenler tarafından delik deşik edildi. Pense çakımı mecburen kullanarak yolumu açabildim. Planlanan rotanın sadece bir kaç kilometrelik ekstra berbat bir kısmını ıssız bir yerde karşılaştığım bir avcının "o yol haraların içinden geçiyor ve dikenli tellerle kapatıldı" uyarısı sayesinde es geçtim. Akmeşe bölgesindeki düzgün asfalt yollara ulaştığımda tehir kapatan ekspres trenler gibiydim. Hayatımın en zevkli inişlerinden bazılarıydı. Yeni bisikletimin hız rekorunu kırdım (59.06 km/h (Anne kusura bakma)). (Bilen bilir, ben 40-45 km/h' yi geçmemeye çalışıyorum) Çamura bir daha girmeyeceğim girmeyeceğim diyorum, ama öyle rotalar çiziyorum ki gene giriyorum. :( Çamur iyi hoştur ama bu kadarı fazla. Her türlü zorluğuyla birlikte mükemmel diyebileceğim bir tur oldu. 

Bu turun yorgunluk miktarı, bisikletle hafif dalgalı yolda 15-20 saatte gidilebilecek 200-220 kilometre mesafenin vereceği yorgunluğa eşdeğerdir. 

Fotoğraflara gelelim.

Rotam bu şekilde.

Kandıra yolunun başlarındaki uzun yokuşun başlarından bir manzara.

Bir araç bu güzelliği yere sermiş. Hayatımda dokunduğum ilk baykuşun ölü olmasına dayanamıyorum. Bu dostumuzun cenazesini yol kenarındaki bir fidanın dibine çekiyorum.

Kandıra yolu.

Eski Kandıra yolunun bir parçası. Zamanında bu yoldan az geçmedik. Çok virajlı ve dar olduğundan arabayla İzmit-Kerpe 2 saat civarı sürüyordu. Şimdi ise biraz hızlı gidince arabayla 45 dakikada gidilebiliyor.

Yassıbağ/Tekkeköy yakınları.

Yassıbağ/Tekkeköy' den sonra Kandıra yolu paralelinden ayrılıp vadiye doğru iniyorum.

Küçük Etna.

Vadinin tabanı çamurlu.

Recepköy' lü iki dostu simitle besliyorum.

Simit parçalarını havada kapıyor.

Su soğuk, ama tadı Yuvacık Barajı suyuna benziyordu. Yerel bir su tadı yok.

Dağköy yolu. Aşağılarda Bayraktar Göleti var.

Dağköy-Zeytinburnu arasındaki toprak yol ve arazi güzergahından görüntüler.

Bu diken geçişinden geçmek gerçekten çok zordu. Ellerim halen sızlıyor.

Bu ve bundan öncesi kısa, çok dik olmayan ama balçık ve yapışkan çamurlu zemin kesimleri beni duman etti.

Bu fotoğraflardan sonra ağırlıklı olarak video çektiğim için fazla fotoğraf çekmedim. 

Bu kişiler benle Ortaburun yakınlarında tanıştılar. Sohbet keyifliydi.

Güneş yatmaya başladı.

 Süleymaniye-Ortaburun-Avluburun bölgesi.

Uzuntarla' da D-100 anayoluna kavuştum. Son 20.0 kilometre.

Garaja girdim. Tur bisikletimi son zamanlarda olduğu gibi girmemesi gereken yollara soktum. :)

Eve girdim. Saçlarım karman çurman. Ama mutluyum.

----------------------------------------------------- Bu blog sayfasında yer alan fotoğrafların telif hakları aksi belirtilmedikçe Baki Berk Kayalar' a aittir. Maddi amaç güden çalışmalarda izin almadan kullanılması telif hakları yasasına göre suçtur. Maddi amaç gütmeyen kullanımlarda ise kaynak belirtilerek yayınlanması önemle rica olunur. Aksi takdirde bu blog sayfasında yer alan fotoğrafların izinsiz kullanılması durumunda yasal işlem başlatılacaktır. Öneri ve destekleriniz için baymineral@gmail.com adresinden bana ulaşabilirsiniz.