14.09.2010 gecesi Siena.
Bu şehir gerçekten harika. Fakat fazla karanlık. Gereğinden fazla tarihi :) Siena tarihi merkezinin tamamında yeni bina yok. Siena surlarının dışında modern apartmanların olduğunu söylemem gerek.
16.09.2010 - Süpermarketten aldığım "mapo" türünde bir turunçgil. Ekşi biraz. Bir hibrit turunçgil türüymüş sanırım.
"Meşhur" Siena kebabı. Ben icat ettim. :) İtalya' da öğrencinin et yemeği. Hazırlanması pek kolay. Bir kaç ufak parça eti kızartıyorsunuz tabağa koyup, yanına kızarmış ekmek ve domates sosu döküyorsunuz. Domates sosunun üzerine bir kaç zeytin koyarsanız daha güzel olur.
17.09.2010 Cuma - Bugüne erken başlıyorum. 04.50' de uyanıp, 06.02 trenine 10 dk. kala gara varıyorum. Biletlerimi bir gün öncesinden almıştım. Aklınızda bulunsun, İtalya' da tren bileti gişeleri 24 saat yolcu trafiği olan istasyon ve garlarda dahi 24 saat açık değil. Bu yüzden biletinizi mümkünse internetten Trenitalia sitesinden ya da mümkünse trene bineceğiniz istasyon yada gardan almanızı öneririm. Yolcu trafiği yoğun olan istasyon ve garlarda 24 saat hizmette olan, kredi kartı ve nakit para ile çalışan otomatik bilet makinelerinin de olduğunu hatırlatayım. Bu bilet makineleriyle İtalya içindeki her yere bilet alabiliyorsunuz. Mesela Catania' daki otomatik bilet makinesinden Roma Termini-Fiumicino Havalimanı arasında işleyen Leonardo Ekspresi' ne bilet almıştım. Halbuki normal bilet gişesindeki görevli o bileti vermiyordu, fakat otomatik makineden alabildim.
Grosseto yönüne giden dizel raybüs. Bu raybüsle Bounconvento' ya gideceğim. Sonrasında geri kalan yolu bisikletle aşıp, Bounconvento' dan tekrar trenle geri döneceğim. Bu diziler 1980 Fiat modeldi sanırım. Yaşlı olmalarına rağmen canavar gibiler.
Trenimin içi.
Scotty bu şekilde yolculuk etti. Bu türden raybüslerde bisiklet bölmesi makinistin arkasındaki odacık. Fakat yüksek peron olmadığından o odacığa kısa bir yolculuk için Scotty' yi sokmayı istemedim. Scotty' yi buraya koyunca tren şefi biraz kızar gibi oldu ve bisiklet bölmesine geçirtmek istedi, ama yolculuğum bir kaç duraktan fazla olmadığından burada kalmasına göz yumdu.
Trenden bir ayrıntı. Tuvaletin boş olduğunu gösteriyor.
AL serisinden bir raybüsle hayatımın ilk yolculuğu alacakaranlık kuşağında Bounconvento kasabasında son buluyor. Trenim yavaş yavaş uzaklaşıyor.
Bounconvento İstasyonu' nda bilet gişesi yok. Yanlış anlamadıysam tren biletleri bu fotoğraftaki kafede satılıyor.
Bounconvento' dan bir görünüm.
SS2 yolunda iki kilometre kadar ilerleyip Montalcino sapağına sapıyorum. Montalcino yolundan manzaralar.
Türkiye' de başlayan İtalya turumun Türkiye ayağı dahil 2500. kilometresini bu yolda yapıyorum.
Burada elmacıklar var. Ama yenmeye pek uygun değiller.
Takip ettiyseniz geçen seneki Türkiye turum 2503 kilometreydi. 2503 kilometre de aşılıyor.
Montalcino bir tepede kurulmuş. Fakat yolunu o kadar düşük eğimle yapmışlar ki 567 metre rakımlı bu kasabaya çıkmanız çok çok kolay oluyor.
Montalcino merkezine ilerlerken.
Montalcino' dan görüntüler.
Burası harika bir kasaba. Bu sabah, sokaklarda tatlı bir telaş var. Okulların açıldığı belli oluyor. Çocuk sesleri, heyecanlı çocuk koşuşturmaları. Hepsi sivil kıyafetli. Kaliteli bir kasabanın gençleri. Aileler arabalarıyla çocuklarını okula bırakmaya gelmişler falanda filanda.
Siena bölgesine gelirseniz Montalcino' ya uğramanızda zarar olmaz :)
Bir fırından rezeneli kıtırlar ediniyorum.
Montalcino' da ufak bir parkta dinleniyorum. Çok şirin bir amcamız keyifle parkı süpürüyor.
Montalcino' dan manzaralar.
Az önce geçtiğim yol, çok aşağılarda kaldı.
Montalcino' dan iki fotoğraf daha.
Montalcino' dan sonra sakin bir güzergahta bir kaç kilometre tatlı tatlı iniyorum. En yüksek hızım bu yörede 49 km/h. Ama bu hızı hiç hissetmiyorum.
Bu fotoğrafta Sant'Antimo kasabası görünüyor.
Yol manzaraları. Monte Amiata Köyü' ne ilerliyorum.
Castelnouvo dell'Abate' den geçerken.
Hava halen kapalı ve rüzgâr artmaya başladı. İster istemez canım sıkılıyor. Yağmurla uğraşmak hiç istemem şahsen. Bu fotoğrafta Amiata Volkanı' nın görünmesi lazım. Ama Amiata Volkanı, bulutların arkasına saklandığından pek iyi görünmüyor.
Hınzır birisi bir yol tabelasını modifiye etmiş. Çok ayıp çok.. :)
Nefis bir bağ manzarası.
Monte Amiata İstasyonu. Buraya doğru olan iniş nefisti. O kadar nefisti ki fotoğraf bile çekemedim.
Burası normalde trafiğe kapalı bir demiryolu hattı. Ama ben şanslıyım. İstasyonda fotoğraf çekerken ziller çalmaya başlıyor :) İş treni geçiyor ama olsun. Belki istesem trenostop çekip bu trene binebilirdim. Demiryolcular sempatikti.
Monte Amiata Köyü geçişinde bir köprü.
Tırmanış başladı. Amiata Volkanı en son Pleistosen devirde, yani 10.000-2.000.000 yıl arası bir dönemde, yani insanlık tarihi içerisinde püskürmüş. Burada düz devam edeceğim. Ama birazcık dinlenme vakti. Burada dinlenme halindeyken bana pek çok araç sürücüsü yol soruyor.
Ekmeğimden yere düşen kırıntıları karınca dostlarım sahipleniyor.
Grosseto vilayeti sınırlarına ilk kez giriyorum.
Hız sınırlarına harfiyen uyarım :P Bisikletler için şehirlerarası hız sınırı bildiğim kadarıyla 50.0 km/h.
Uzaklardaki Seggiano kasabası.
Bu güzergah çok yokuşlu olduğundan sık sık mola veriyorum. Seggiano molası bunlardan birisi.
Seggiano' dan görüntüler.
Amiata Dağı' nda kayak merkezi var. Bildiğim kadarıyla Toscana' nın tek kayak merkezi. Gidebildiğim kadar gideceğim. Ama zirve niyetim yok. Geç saate kalmak istemiyorum.
Arada sırada sertleşen sürekli yokuşu ağır ağır tırmanıyorum. Bu fotoğrafın arka planında kuvvetle esen ani rüzgârlar var. Pescina Köyü' nde olduğumu hatırlatayım.
Amiata Dağı' nın nefis dağ yolları ile başbaşa kalıyorum. Tam bir sakinlik. Keşki sizde burada olsaydınız. Trafik neredeyse hiç yok. Sadece Scotty ve Ben.
Birazcık susmaya karar verdim. Bu yolu fotoğrafların anlatması çok daha yerinde olur.
Amiata Dağı' na tırmanırken rüzgâr tarafından düşürülen kestaneleri toplamak için sıklıkla durdum. Fotoğraf makinemin aynası sorun çıkarmaya başladı. Nikon D300' ü mü Catania' da emekliye ayıracak ve yerine Nikon D3000 alacaktım.
Bu sapak, bugünkü turum için tepe noktası. Rakım 1300.
Grosseto ve Siena arasında futbol rekabeti var anlaşılan. Hınzır biri yada birileri tabelayla oynamış :)
Biraz dinlendikten sonra iniş başlıyor. Bu fotoğrafın çekildiği yerde çöp modunda enerji jeli paketleri vardı. Demekki bu güzergah bisikletçiler için ideal bir antreman güzergahı. Şu an kullandığım haritamda bu inişin eğimi %7-12 arası görünüyor.
İnişte tahmin edeceğiniz üzere fotoğraf çekmiyorum. Yolun tadını çıkarmak lazım. Bazı şeyler anlatılmaz, yaşanır :)
Abbadia San Salvatore' ye hiç girmeden, La Madonna' dan SS2 yoluna giden yola sapıyorum. Sapaktan önce 52 km/h ile solladığım arabaya verdiğim dikkate bağlı olarak ilk sapağı az kalsın kaçırıyordum.
İniş iki kademeli oldu. Şimdi ikinci kademesi başlıyor. Güneyli esen rüzgârlar oldukça kuvvetli. Hafif eğimli bu kısım inişte çok sayıda viraj olduğundan rüzgâr bana karışık esiyormuş gibi geliyordu.
İkinci kademe inişin tepe noktasından bir görünüm.
İniş sırasında bir kavşakta duruş halinde olan iki tur bisikletçisiyle paslaşıyorum. SS 2 yolunu gördükten sonra inişin çok hafif eğimli son düzlüğünde rüzgârın sponsorluğu altında 61.7 km/h' ye çıkınca kavşağa hızlı girip, tehlike yaşıyordum.
Artık SS 2 - Via Cassia' dayım. Rüzgâr arkamda olunca bazen 40 km/h ortalama ile gidiyorum. İnanılmaz bir zevk.
Yoldan manzaralar.
Ahh Amiata.... Ahh.. Bugün zirveni göstermedin ya :( Aşk olsun.Bu sıralarda meşhur türkülerden olan "Amiata' nın tepesi, dumanlı aman amann amann" ı mırıldanıyordum.
Arkadan esen kuvvetli rüzgâr sayesinde çok iyi bir ortalama ile gidiyorum. San Quirico d'Orcia ve Torrenieri rampalarını çok hızlı tırmanıyorum.
Buralarda bulunan meşhur 43. Paralel'deki kafede ihtiyaç molasını veriyorum.
San Quirico d'Orcia rampasını tırmanırken karşı yönden gelen bir gezinti bisikletçisiyle selamlaştığımı unutmamak gerekir.
Torrenieri kasabası.
Kısacık Torrenieri Tüneli' den geçiyorum.
San Quirico d'Orcia ve Torrenieri inişlerindeki viyadüklerde ters rüzgâr tehlikesi sebebiyle hız yapamadım. Sadece Bounconvento yakınlarındaki kısa inişte 60.2 km/h gördüm.
Tren saatlerine hiç bakmadan Bounconvento' ya vardım. 16.50 trenine 15 dk. kala varmışım. Harika bir zamanlama.
Bounconvento' da bilet onaylatma kutuları çalışmıyor. Kondüktör neyseki sorunu bildiğinden sıkıntı çıkarmadılar.
Bounconvento İstasyonu.
Trene çok rahat biniyorum. Scotty' nin yasak yerde seyahat etmesine yine ses çıkarılmıyor. Raybüsüm savrula savrula giderken Scotty'nin yol arkadaşı olan başka yolcuların bavulları sürekli hareket edip ilginç durumlar oluşturuyorlar.
Siena' ya çok şükür rahatça vardım. Trenin bisiklet bölmesinden bir kaç bisiklet indiriliyor ve sahipleri olan Siena' lı bisikletçiler beni kendi makinemle fotoğraflıyor.
Eve güzelce varıyorum.
Bugün topladığım kestaneler. Üzüm ve duş faslından sonra hemen ayıklamaya başlıyorum. Evdeki Hollandalı ve Alman kızların nazik ayaklarına batmamaları için dikkat ediyorum. Bu diken topları onları çok şaşırtıyor.
Kestane ailesi.
Taptaze Amiata kestanesi.
Akşam yemeğim pirinçli, şehriyeli et çorbası oluyor. Bugün Siena-Bounconvento-Siena yolunu da bisikletle yapsaydım halim ne olurdu tahmin edemiyorum.
Bilgiler:
110.51 klm mesafe.
17.5 km/h ortalama, 61.7 km/h maksimum hız.
06.17.07 saat (molalar ve tren yolculuğu hariç seyir süresi)
Sevdiklerinizle birlikte hoş günler dilerim.
----------------------------------------------------- Bu blog sayfasında yer alan fotoğrafların telif hakları aksi belirtilmedikçe Baki Berk Kayalar' a aittir. Maddi amaç güden çalışmalarda izin almadan kullanılması telif hakları yasasına göre suçtur. Maddi amaç gütmeyen kullanımlarda ise kaynak belirtilerek yayınlanması önemle rica olunur. Öneri ve destekleriniz için baymineral@gmail.com adresinden bana ulaşabilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder